Ciekawostki i wycinki prasowe z okolic Wałbrzycha
Główny zarzut, jaki usłyszeli oskarżeni w tej sprawie, to m.in. kult szatana, sprowadzanie nieszczęść lub chorób na osoby z sąsiedztwa, loty na miotle, opętanie i wiele innych. Przeważnie podejrzenia były wynikiem pomówień lub zawiści. To polowanie na czarownice trwało przez kilka stuleci, od wieku XIV do XVIII , miało ono szczególne poparcie urzędujących w tych czasach papieży. Rozwinęło się do tego stopnia, że wydano nawet podręcznik tzw. łowcy czarownic. Niemiecki duchowny Heinrich Kramer pełnił obowiązki inkwizytora i przyczynił się do śmierci około 200 kobiet, a swoich przeciwników oskarżał o czary. Zasłynął jako autor podręcznika inkwizytora pt. „Młot na czarownice”, który oceniano za najważniejsze źródło informacji na ten temat. Kobiety były uważane za szczególnie podatne na wpływy szatana, ponieważ posiadały ograniczony umysł. To szatan przymuszał je do czynów lubieżnych i tajemnych praktyk. Podręcznik w sposób szczegółowy opisywał metody wymuszania zeznań, rodzaje tortur i cały proces dowodowy. Na ciele czarownicy poszukiwano śladów diabła, przeważnie były to znamiona lub jakieś zmiany skórne. Stosowano wiele bolesnych prób, które miały wykazać, czy posądzenie jest słuszne. Wśród wielu można wymienić „próbę ognia i wrzątku”.
Oskarżona musiała poddać się bolesnym praktykom, które często kończyły się śmiercią. Uważano, że ogień ma własności oczyszczające, a tortury z wykorzystaniem ognia wykażą prawdziwe oblicze zła. „Próba wody” była stosowana na terenach, gdzie znajdowały się naturalne zbiorniki wodne, rzeki. Jeżeli kobieta utrzymywała się na powierzchni, oznaczało to, że była winna, a gdy szybka się zanurzała wskazywało to na jej niewinność.
Wróć
Główny zarzut, jaki usłyszeli oskarżeni w tej sprawie, to m.in. kult szatana, sprowadzanie nieszczęść lub chorób na osoby z sąsiedztwa, loty na miotle, opętanie i wiele innych. Przeważnie podejrzenia były wynikiem pomówień lub zawiści. To polowanie na czarownice trwało przez kilka stuleci, od wieku XIV do XVIII , miało ono szczególne poparcie urzędujących w tych czasach papieży. Rozwinęło się do tego stopnia, że wydano nawet podręcznik tzw. łowcy czarownic. Niemiecki duchowny Heinrich Kramer pełnił obowiązki inkwizytora i przyczynił się do śmierci około 200 kobiet, a swoich przeciwników oskarżał o czary. Zasłynął jako autor podręcznika inkwizytora pt. „Młot na czarownice”, który oceniano za najważniejsze źródło informacji na ten temat. Kobiety były uważane za szczególnie podatne na wpływy szatana, ponieważ posiadały ograniczony umysł. To szatan przymuszał je do czynów lubieżnych i tajemnych praktyk. Podręcznik w sposób szczegółowy opisywał metody wymuszania zeznań, rodzaje tortur i cały proces dowodowy. Na ciele czarownicy poszukiwano śladów diabła, przeważnie były to znamiona lub jakieś zmiany skórne. Stosowano wiele bolesnych prób, które miały wykazać, czy posądzenie jest słuszne. Wśród wielu można wymienić „próbę ognia i wrzątku”.
czytaj więcejTolerancja określa naszą postawę wobec ludzi o innych przekonaniach, o innej narodowości i wielu innych cechach niż to jest przyjęte w naszym otoczeniu. Wiąże się z poszanowaniem pewnych obcych, nieznanych nam wartości. Osoba tolerancyjna nie musi przejmować innych poglądów za własne, wystarczy że nie będzie z nimi walczyła. Poglądy inne od naszych mogą stać się przedmiotem dyskusji, ale nie powinny stawać się przyczyną konfliktów. Nie jest istotne przejęcie pewnych cech czy poglądów, należy uznać fakt, że istnieją inne poglądy niż nasze. W przypadku tolerancji rasowej nie można rozważać przyjmowania innych osądów, są tutaj pewne cechy wrodzone, na które nie ma wpływu nasza opinia. Są one również niezależne od wyboru drugiej strony. Na naszej planecie istnieją różne rasy, narody, różne grupy etniczne.
czytaj więcej